Ostatnio jakoś mało czasu jestem w stanie poświęcić na rysowanie. Ciągle zabiegany nie jestem w stanie chwycić ołówka w rękę i utrzymać tak długo aby dokończyć pracę. Kilka rysunków czeka (i pewno wiecznie czekać będzie) na dokończenie. A jedynym który udało mi się dokończyć w ostatnich dniach chcę się pochwalić tutaj – na łamach mojego bloga.

Nie jest to może arcydzieło, co więcej sam uważam, że nie wyszedł najlepiej – niestety nie przypomina w 100% osobę, którą chciałem narysować, ale warto się nim pochwalić :) Jest to portret, portret dziewczyny (ale to zapewne widać), a dokładniej portret mojej narzeczonej :). Wzorowałem się na zdjęciu na którym miała trochę miej lat niż obecnie i taka miała być na rysunku … niestety podobieństwa nie udało mi się zachować – wypadłem z wprawy zdaje się.

A dlaczego warto się nim pochwalić ? Gdyż odważyłem się użyć pewnej techniki do której nigdy nie miałem zbytniego zaufania. Rozmywałem cienie kawałkiem zmiętej kartki i palcem (palcem częściej, bo miałem go bliżej pod ręką :P). Efekt całkiem niezły i myślę, że będę częściej stosował tę technikę.

Jeśli ci się podoba ten portret zajrzyj na mój profil na deviantart (lw-winetou.deviantart.com)